Zdjęcie: strona internetowa KP PSP w Puławach

Okres wiosenny to dla wielu ludzi czas na porządkowanie swoich przydomowych ogródków i obejść jest to również wzmożona praca rolników na polach i łąkach. Niestety często zdarza się, że pochłonięci ferworem pracy zapominamy, że niektóre nasze działania są szkodliwe dla środowiska. Świadczyć o tym mogą czarne statystyki Straży Pożarnej, która w okresie wiosennym odnotowuje zwiększoną ilość udziału w gaszeniu pożarów traw i nieużytków rolnych.

Według statystyk około 90% wszystkich pożarów traw i nieużytków rolnych wywołanych jest przez działalność ludzką. Zdarza się często, że jest to zły nawyk osób dorosłych, wśród których panuje przekonanie, że wypalanie traw spowoduje szybszy i bujniejszy odrost młodej trawy. Nic bardziej błędnego.

Wypalaniu traw mówimy NIE, bo:

1.nie jest efektywnym sposobem „odnawiania gleby”,

2. stanowi poważne zagrożenie dla:

  • osoby wypalającej połacie traw (możliwość doznania zawału serca lub udaru termicznego),
  • organizmów żywych – pożytecznych dla ekosystemu zwierząt: płazów (żab, ropuch, jaszczurek), drobnych ssaków i gryzoni. Proceder wypalania jest szczególnie niebezpieczny dla gniazd lęgowych zakładanych zwyczajowo na ziemi lub w gałązkach krzewów. Usytuowanie terenów trawiastych w pobliżu skupisk drzewostanów może skutkować śmiercią dużych zwierząt leśnych. W płomieniach i dymie giną sarny, jelenie i dziki. Silne zadymienie towarzyszące pożarom traw dezorientuje owady latające, zagraża zwierzynie wodnej i organizmom glebowym takim jak dżdżownice,
  • popularnych roślin łąkowych.

3.angażuje znaczne siły w proces opanowania pożaru,

4.powoduje uwolnienie trujących toksyn, które przedostają się do środowiska naturalnego.

Przepisy prawne

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880) określa:

  • Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
  • Art. 131. Kto: (…) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563):

  • § 36. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru:
  • 1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu; (…)
  • 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych.
  • § 39. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, nie jest dopuszczalne.

 

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA