Wieś graniczy na północy ze Stawianami i Rejowcem, na zachodzie z Niedzwiedzinami i Dzwonowem, na południu z Dąbrówką Kościelną i Karczewem, na wschodzie z Karczewem i Lubowiczkami. W Pawłowie znaleziono w nowszych czasach 2 młoty przedhistoryczne z ciemnego syenitu (gatunek granitu). Losy tej osady wiążą się z dziejami Dzwonowa, z którym wspólnych miewała dziedziców.

Pierwszym znanym dziedzicem Dzwonowa i Pawłowa Skockiego był komes Dobrogost, wojewoda poznański, który przebywał w 1307 roku w Poznaniu w otoczeniu Henryka księcia śląskiego. Wojewodę poznańskiego Dobrogosta wymieniono po raz ostatni 29 czerwca 1918 roku kiedy przebywał w Pyzdrach w otoczeniu Władysława Łokietka.

Pawłowo w 1885 roku razem z karczmą Narożnikiem i przysiółkiem Miączynkiem oraz folwarkiem Dzwonowo i Niedźwiedziny zajmowało 8224 morgi obszaru dworskiego, 58 domów i 484 mieszkańców. Obszar włościański Pawłowa obejmował 376 mórg, 4 domy i 41 mieszkańców.

W 1910 roku folwark w Pawłowie obejmował 805 ha, i był własnością Zygmunta Chłapowskiego który mieszkał w Stawianach. W skład majątku wchodziły: Stawiany, Pawłowo Skockie, Młynki, Ignacewo i Jabłkowo. Na folwarku była również gorzelnia, cegielnia i suszarnia, dochód z tego wynosił 2058 talarów. Dziedzic Zygmund Chłapowski który miał tytuł rycerski gospodarzył tu do wybuchu II wojny światowej czyli do 1939 roku. W czasie okupacji majątek zabrał Niemiec Brandt z Kuszewa, później Miler z Wieli, który równocześnie zajął Popowo Kościelne.

Po wojnie połowę folwarku rozparcelowano. Z drugiej części utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne podległe pod Zjednoczenie Poznań. PGR wybudował we wsi 2 bloki dla 24 rodzin i 1 blok dla 8 rodzin. Wyremontowano domki dla robotników, dawniej w pałacu mieszkał stary dziadek – Francuz, obecnie pałac jest w ruinie, a park z 3 stawami jest zaniedbany.

Wzdłuż asfaltowej drogi między Pawłowem a Stawianami rośnie aleja lipowa o długości 1,6 km, uznana za pomnik przyrody. W Pawłowie łączy się otulina Parku Krajobrazowego Puszczy Zielonki. W 1992 roku Utworzono Spółkę Skarbu Państwa, dzierżawcami są: pan Marcinkowski i pan Kubiatowicz. We wsi jest szkoła i Dom Nauczyciela, przystanek autobusowy, sklep i 2 krzyże. Obok sklepu gmina wybudowała salę gimnastyczną, w której również mieszkańcy urządzają różne uroczystości. Dzięki współpracy Urzędu Miasta i Gminy wraz z mieszkańcami Pawłowa, powstało boisko sportowe.

Źródło: Gustawa Patro „Miasto i Gmina Skoki” Wągrowiec 2001

Wieś usytuowana jest przy drodze wojewódzkiej nr 197 Wągrowiec – Gniezno. Pod względem turystycznym przez Pawłowo Skockie przechodzi Cysterski Szlak Rowerowy w Północnej Wielkopolsce oraz łącznikowy szlak R8: Dąbrówka Kościelna – Pawłowo Skockie – Rybno Wielkie – Kiszkowo –  Węgorzewo  – Skrzetuszewo – Brama III Tysiąclecia nad Jeziorem Lednickim – połączenie z trasą R-3 (długość 27,7 km).